W dniu 11 listopada 2009 r. w parafii Matki Bożej Pocieszenia powstała Parafialna Rada Duszpasterska.
Duszpasterska Rada Parafialna rozwija i pogłębia życie religijne parafii przez współpracę duchowieństwa i katolików świeckich.
Rada winna w miarę możności reprezentować całą parafię według wieku, zawodu, terenu.
Ilość członków Rady ma być dostosowana do wielkości parafii, nie powinna jednak przekraczać 30 osób. Większość Rady z zasady mają stanowić świeccy.
Statut Duszpasterskiej Rady Parafialnej Archidiecezji Krakowskiej
Duszpasterska Rada Parafialna rozwija i pogłębia życie religijne parafii przez współpracę duchowieństwa i katolików świeckich.
Rada winna w miarę możności reprezentować całą parafię według wieku, zawodu, terenu.
Ilość członków Rady ma być dostosowana do wielkości parafii, nie powinna jednak przekraczać 30 osób. Większość Rady z zasady mają stanowić świeccy.
W skład Rady wchodzą:
A. Z urzędu:
a) W parafiach do 10 tys. wiernych kapłani pracujący przy kościele parafialnym i osoby prowadzące katechezę w parafii, w przypadku parafii większych: wybrani przez nich reprezentanci w liczbie pięciu osób, w tym dwóch kapłanów.
b) Rektorzy kościołów i kaplic położonych na terenie parafii.
c) Przedstawicielki zakonów żeńskich zatrudnione w duszpasterstwie na terenie parafii, wyznaczone przez przełożoną w porozumieniu z proboszczem.
B. Z nominacji proboszcza: 1/3 składu Rady, po konsultacji z innymi duszpasterzami.
C. Z wyborów dokonanych przez ogół parafian: połowa składu Rady.
Spotkania Rady odbywają się zasadniczo raz na kwartał, z wyjątkiem okresu wakacyjnego, w terminie wyznaczonym przez proboszcza. Przewodniczy im osobiście proboszcz lub wyznaczony przez niego zastępca.
Księga protokołów spotkań Rady podlega wizytacji dziekańskiej.
Spośród członków Rady można wybrać większością głosów kilka osób, do których będzie należało przygotowanie spotkań i projektowanie programu pracy. Każdy członek Rady może wnieść pod obrady temat, jaki uważa za godny dyskusji. W miarę potrzeby Rada może pracować w sekcjach.
Głos Rady ma charakter doradczy, a opinię swą Rada wyraża kolegialnie. Decyzję podejmuje proboszcz, biorąc pod uwagę normy prawa powszechnego i partykularnego oraz zdanie Rady i wszystkie okoliczności mające wpływ na celowość i skuteczność działania duszpasterskiego. Jeżeli w decyzji proboszcz odstępuje od zdania większości członków Rady, winien podać racje swojego postępowania.
Rada jest instytucją stałą, ale kadencja jej członków trwa trzy lata, przy czym nowy proboszcz ma prawo zmienić skład Rady. Postępowanie członka Rady budzące publiczne zgorszenie, a także trzykrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na spotkaniach Rady, powoduje pozbawienie członkostwa po uprzedniej konsultacji z Radą. Istnieje możliwość powołania w razie potrzeby nowych członków Rady, zawsze jednak zgodnie z postanowieniem zawartym w punkcie 4 nin. Statutu.
Proboszcz jest zobowiązany informować wspólnotę parafialną o zamierzonych spotkaniach Rady oraz o ich przebiegu i ustaleniach duszpasterskich.
Franciszek kard. Macharski
ks. Jan Dyduch, kanclerz
Kraków, 7 grudnia 1995
Radę tworzą przedstawiciele wszystkich wspólnot istniejących w naszej parafii oraz kapłani pracujący w parafii.
Za parafię nie jest odpowiedzialny tylko ksiądz, czy księża pracujący w niej. Parafię tworzą wszyscy wierni. Księża są w parafii jakiś czas, potem odchodzą, a parafianie zostają na stałe. Stąd największa odpowiedzialność na nich spoczywa. Jak będzie funkcjonować parafia zależy od zaangażowania wiernych we współpracy z kapłanami. Zapraszam więc do współpracy. Jest wiele różnych wspólnot /zależnie od zainteresowań/, w których można znaleźć miejsce dla siebie. Zgłoszenia przez ks. proboszcza.
Oto wspólnoty i opis ich działalności:
1. Żywy Różaniec.
Tworzą go Róże Różańcowe składające się z 20 osób /tyle ile jest tajemnic różańcowych/. W naszej parafii jest 8 takich Róż. Jedną tworzą panowie pozostałe panie. Celem jest codzienna modlitwa na różańcu w intencjach podawanych na comiesięcznym spotkaniu. Każda z osób odmawia codziennie jedną tajemnice różańca co tworzy cały różaniec. Wymiana tych tajemnic jest w I niedzielę miesiąca. Należeć mogą wszyscy; dorośli i dzieci.
2. Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Wspólnota ta ma na celu wynagradzać Sercu Jezusa i Sercu Maryi za grzechy popełniane przez ludzi. Każdy z uczestników ma jedną godzinę dziennie poświęcić Bogu, oddając wszystkie prace czy modlitwy w tym czasie wykonywane. Ważne, aby czynić to ze świadomością poświęcenia tego Bogu. Spotkania odbywają się raz w pierwszy poniedziałek miesiąca, na którym wymieniają się specjalnymi bilecikami. Wspólnota prowadzi modlitwy podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w I czwartek i I piątek miesiąca. Należeć mogą wszyscy; dorośli i dzieci.
3. Ruch Światło-Życie.
Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół. Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło-Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot.
Foska jest znakiem Ruchu Światło-Życie jest starochrześcijański symbol fos-zoe (gr. słowa światło i życie splecione literą omega, tworzące krzyż).
Duchowość Ruchu Światło-Życie została wyrażona w „Drogowskazach Nowego Człowieka”. Małżonkowie żyjąc treścią „Drogowskazów” realizują je w „Zobowiązaniach Domowego Kościoła”.
Cel Ruchu Światło-Życie jest osiągany poprzez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie uczniów Jezusa (deuterokatechumenat) a następnie we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w Kościele i świecie. Ewangelizacja – katechumenat – diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło-Życie na wszystkich poziomach formacji.
4. Chór i Młodzieżowy Zespół Muzyczny.
Gromadzi dorosłych i młodych ludzi lubiących śpiewać. Chór nasz nagrał już dwie płyty a w planach jest jeszcze kilka. Spotkania odbywają się raz lub dwa razy w tygodniu. MZM uczestniczy zawsze podczas Mszy św. o g. 20.00. Razem z chórem przygotowują oprawę muzyczną do uroczystości liturgicznych /Boże Narodzenie, Triduum Paschalne, odpust/.
5. Schola.
Gromadzi dzieci i młodzież śpiewającą. Zawsze śpiewają podczas Mszy św. o. g. 11.30. Próba raz w tygodniu.
6. Liturgiczna Służba Ołtarza, ministranci i lektorzy.
Dzieci i młodzież męska, która pragnie posługiwać przy ołtarzu podczas Mszy św. i nabożeństw. Spotkania raz w tygodniu. Ministrantem można zostać po I komunii św., i być aż do starszego wieku.
7. Redakcja parafialnej gazetki „Matka Pocieszenia”.
Wszyscy, którzy mają zdolności pisarskie. Gazetka wychodzi co tydzień w 800 egzemplarzach. Oprócz tego organizują Nowohucki Konkurs Kolęd i Pastorałek, kiermasz świąteczny, dzień gazetki i tym podobne imprezy. Spotkania raz w miesiącu.
8. Internet i media.
Wspólnota ta dba o nadawanie przez Internet Mszy św. o g. 10.00 z naszego kościoła.
9. Wspólnota Liturgiczna.
Jest to powstająca wspólnota. Celem jest dbanie o liturgię w parafii o jej piękno i różnorodność nabożeństw. Angażowanie świeckich do brania czynnego udziału we Mszy św. i nabożeństwach, tworzenie grupy dorosłych lektorów, organizacja odpustu parafialnego i świąt w kościele. Także osobista formacja. Wszystkim, którym bliskie jest piękno liturgii, zapraszamy.
10. Wspólnota Rodzin.
Gromadzi rodziny, które chcą po katolicku żyć i wychowywać dzieci. Spotkania modlitewno – formacyjne odbywają się raz w miesiącu. Organizują wyjazdy integracyjne i wakacyjne całymi rodzinami.
11. Sport i piłkarska drużyna parafialna.
Tutaj to po prostu potrzeba grać w piłkę. Istnieje między parafialna liga piłkarska. Organizowane są dwa razy do roku, mecze charytatywne z różnymi drużynami z poza ligi /np. telewizja, wojsko, posłowie, policjanci, dziennikarze, aktorzy itp./. Zawodnikom marzy się zagrać mecz z Gwardią Szwajcarską w Watykanie.
12. Imprezy parafialne.
Organizowane są spotkania rekreacyjne takie jak festyn parafialny, koncerty, zabawy. Także odpusty. Celem jest integracja parafian nie tylko w kościele, ale i po za kościołem.
13. Budowa kościoła i inne budowanie.
Odpowiedzialność za prawidłowy proces budowania. Kierowania budową. Szukanie wykonawców.
14. Sprawy gospodarcze.
To wszystko, co potrzebne jest, aby wokół kościoła był porządek i wszystko działało bez awarii. Tutaj jest miejsce dla wszystkich fachowców różnej specjalności; elektrycy, stolarze, ślusarze, mechanicy, ogrodnicy, utrzymujący porządek wokół kościoła i w kościele.
Jest tak dużo różnych form i sposobów zaangażowania się w życie parafialne. Służyć to będzie dobru wszystkich a przede wszystkim swojemu pożytkowi. Zapraszamy bardzo serdecznie do współpracy.
Kontakt bezpośrednio z odpowiedzialnymi lub przez księdza proboszcza. Informacje udzielamy osobiście lub przez internet.