BÓG JEST MIŁUJĄCĄ OBECNOŚCIĄ, UOBECNIA SIEBIE PRZEZ DUCHA ŚWIĘTEGO – usłyszeliśmy dzień przed wigilią Uroczystości Zesłania Ducha Świętego.
2-go czerwca 2017 r. tuż po godzinie 19.00 wyruszyła po wodach Wisły Ewangelizacyjna Barka. Kapitanem rejsu był ks. Krzysztof Wernicki SAC na co dzień pracujący w Wadowicach.
To pierwsze spotkanie po ponad półrocznej przerwie zgromadziło około 120 osób z różnych części Krakowa i okolic. Już od samego początku spotkanie zapowiadało się niesamowicie, towarzyszyła nam piękna pogoda oraz posługa muzyczna wspólnoty namARKA.
Tekst biblijny, na którym kerygmat oparł ksiądz Krzysztof, pochodził z 3-go rozdziału Księgi Wyjścia mówiącym o spotkaniu Boga w krzewie gorejącym przez Mojżesza. „Bóg jest. Tu i teraz. Bóg jest ze mną. On tu jest. Przychodzi tylko dla mnie, przede wszystkim dla mnie.” – mówił ksiądz pallotyn. Istotą Boga jest istnienie. Takie jest Imię Boga. Objawia się jako JESTEM, KTÓRY JESTEM. Bóg jest Obecnością. To jest Jego tożsamość. Bóg jest obecny w świecie od samego początku i od początku istnienia człowieka. Nigdy nie odszedł na krok. Cechą obecności Boga jest to, że jest to obecność przepełniona miłością. Jest to obecność miłosna. Gorejący krzew to właśnie obraz gorejącej miłości Boga do nas. Bóg płonie miłością ale nigdy się nie wypala w kochaniu wszelkich stworzeń. Bóg objawia się jako ogień, jako miłość i jako obecność.
Niewola egipska Izraelitów jest symbolem grzechu. Grzech człowieka jest nieobecnością nas przy Bogu. Kiedy człowiek popełnił grzech musiał odejść z raju, z Bożej obecności. Człowiek który żyje w grzechu ma poczucie pustki, opuszczenia, osamotnienia. Bóg zawsze jest obecny. To nasz, mój grzech powoduje, że jestem nieobecny przy Bogu.
On jednak chce odnowić swoją obecność wśród nas. Czyni to stając się człowiekiem. Jest to nowy sposób Jego bycia pośród nas. Przychodzi w swoim Synu. Jezus czyli Jehoszua to znaczy Bóg zbawia, JESTEM, KTÓRY JESTEM zbawia. Bóg zbawia mnie, już przez sam fakt obecności we mnie, w moim życiu.
Jesteśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boga. My też mamy być obecni. Bliskość między nami jest pierwiastkiem, który niesie w sobie zbawienie. Przez nasze bycie obok Bóg zbawia drugiego
człowieka. Jeśli chcemy doświadczyć Jego obecności potrzebujemy wspólnoty, potrzebujemy Kościoła. Kiedy czujemy że odseparowaliśmy się od innch trzeba nam wrócić do ich obecności, trzeba się nawrócić czyli na nowo wejść w kontakt z Jezusem, drugim człowiekiem i samym sobą.
Po swoim zmartwychwstaniu, gdy Jezus odchodzi do nieba, Bóg staje się wśród nas obecny w jeszcze inny sposób – przez Ducha Świętego. Duch Święty, który jest posłany, jest tą samą obecnością Boga, którą spotyka Mojżesz w krzewie gorejącym i która ukazała się w nowy sposób w Jezusie Mesjaszu. Bóg uobecnia Siebie przez Ducha Świętego.
W następnej części spotkania w wspólnej modlitwie, prosiliśmy by Pan objawił się nam tak jak Mojżeszowi, aby to objawienie zmieniło sposób całego naszego życia. Uczestnicy rejsu mogli oddać swoje życie Jezusowi, uznać Go swoim Panem. Dostaliśmy też zadanie domowe – bycia obecnym przy Bogu, pójścia za nim.
Hymnem spotkania okazała się pieśń „Niech cała ziemia”. Podczas wspólnej żeglugi nie zabrakło także wyrazów sympatii, oznak radości, wiary i modlitwy z pobliskich barek.
I za to wszystko niech będzie Nieskończona Chwała Bogu!
Zapraszam do posłuchania jak było
Ania Kubiczek
